ในอดีตเรานั้นมีวรรณคดีที่ได้รับการยกย่องจากวรรณคดีสโมสรรัชกาลที่ ๖ หรือบางทีเรียกว่า “ยอดของหนังสือ” ที่แต่งดีในแต่งละประเภท ดังนี้
ลิลิตพระลอ เป็นยอดของลิลิต |
สมุทรโฆษคำฉันท์ เป็นยอดของฉันท์ |
กาพย์มหาชาติคำเทศน์ (ปัจจุบันเรียกว่า “ร่ายยาว”) เป็นยอดของกาพ |
เสภาเรื่องขุนช้างขุนแผน เป็นยอดของกลอนสุภาพ |
เรื่องอิเหนาในรัชกาลที่ ๒ เป็นยอดของกลอนบทละคร |
เรื่อง หัวใจนักรบในรัชกาลที่ ๖ เป็นยอดของบทละครพูด |
เรื่องสามก๊ก ฉบับเจ้าพระยาพระคลัง (หน) เป็นยอดของความเรียงเรื่องนิทาน |
เรื่องพระราชพิธีสิบสองเดือน ในรัชกาลที่ ๕ เป็นยอดของความเรียงอธิบาย |
ต่อมาภายหลังได้มีการพิจารณาหนังสือที่แต่งดีขึ้นอีก ได้แก่
กาพย์เห่เรือ ของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศร์ เป็นยอดของกาพย์เห่เรือ |
พระอภัยมณีคำกลอน ของสุนทรภู่ เป็นยอดของกลอนนิทาน |
สาวเครือฟ้า เป็นยอดของบทละครร้อง |
มัทนะพาธา เป็นยอดของบทละครพูดคำฉันท์ |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น